Αυτά που δεν ομολόγησα για την Άννα
Τη μέρα που με ρώτησαν
για την Άννα,
έκανα πως δεν ήξερα.
Είπα πως ξημερώθηκα
στις βοηθητικές του δρόμου
με άντρες
που άλλαζαν πουκάμισα
κομμένοι από το ξύρισμα
κι άλλους
με κίτρινο πυρετό.
Πως πήγα ως την Σμύρνη
το απέκρυψα
να μάθω αμανέδες,
πως έφαγα
απ΄το φαί του σκύλου,
αυτόματα μηχανήματα
εξαπάτησα
και πλανόδιους φωτογράφους,
κυρίως
την Αστυνομία Αμαρουσίου
κάθε φορά για καινούρια ταυτότητα
με το πρόσχημα της κλοπής.