Εαρινά παρένθετα

Μεσοβδόμαδα δεν έπρεπε

να κάνουμε πυρετό,

φορώντας ξένα ρούχα

ν’ αγαπηθούμε

πίσω απ΄την καρέκλα του σκηνοθέτη

με τους οδοκαθαριστές

ακόμα απλήρωτους

και το ρεύμα κομμένο

σε αλκοολικά αφώτιστα...

Δευτέρα καλύτερα

που πέφτει ο ουρανός κάθετα

με όλα τα ζύγια στο κοντέρ

και πριν προλάβεις

να σκεφτείς τη λεζάντα

έχει σκάσει η αλήθεια

κατακόκκινη

σαν παραγινωμένο καρπούζι...

πόσο θα ‘θελα μια μέρα

να γλύψω

την μετάνοια των δακτύλων σου

εκεί ανάμεσα

που γκαστρώθηκε ο Απρίλης

και μας γέννησε Μάη

δήμιο.